เรขาคณิตแบบยุคิด

เรขาคณิตสมัยแรกเริ่ม

             คำว่าเรขาคณิต แปลมาจากคำว่า Geometry ซึ่งมาจากคำว่า Geometrien เป็นภาษากรีกที่ได้มาจากการผสมคำว่า geo แปลว่าโลกและ metrien แปลว่าการวัด เหตุที่ชื่อดังกล่าว  เนื่องมาจากเราขาคณิตมีต้นกำเนิดมาจากการวัดพื้นโลกชนชาติที่มีความรู้ทางเรขาคณิตมาแต่โบราณ ได้แก่ ชาวแบบิลอน ฮินดู จีน อียิปต์ และโรมัน

              ฮิโรโดตัสแห่งแฮลิคาร์แนซัส (Gerodotus of Halicarnassus ประมาณ 484 ถึงระว่าง 430 และ 420 ปีก่อนคริสต์ศักราช) นักประวัติศาสตร์ชาวกรีกยกย่องว่า นักรังวัดชาวอียิปต์มีส่วนให้กำเนิดวิชาเรขาคณิตในสมัยแรกเริ่ม

              หลักฐานที่เชื่อว่ามนุษย์มีความรู้ทางเรขาคณิตมากกว่า 3,000 ปีก่อนคริสต์ศักราช ได้แก่ จารึกแผ่นดินเหนียวในแคว้นเมโสโปเตเมีย ซึ่งเป็นของชาวสุเมเรียนอ( 3,000 ปี ก่อนคริสต์ศักราช ) และชาวแบบิลอน (2,000 - 100 ปี ก่อนคริสต์ศักราช ) หลักฐานดังกล่าวทำให้ทราบว่าพวกเขามีความรู้ต่อไปนี้ซึ่งมีทั้งถูกและผิด

  สูตรความยาวเส้นรอบวงของวงกลม  = 3 เท่าของเส้นผ่านศูนย์กลาง

  สูตรพื้นที่วงกลม                                 = 1/12 ของกำลังสองของเส้นรอบวง

  ปริมาตรของทรงกระบอก                    = พื้นที่ฐาน X สูง